inspiratieloos om een titel te verzinnen - no title mates

9 november 2014 - Clarkes Hill, Australië

Hello people,

 

Ok what have happend recently?! Honestly, I don’t remember all it of it but I going to try my best to write it all down for you guys.

Uuhmm waarom ik dit zojuist in het Engels heb geschreven? Al sla je me dood, ik denk dat mijn brein langzamerhand in the English modus is gevallen.

First of all, the weather is improving en het begint hier eindelijk warmer te worden dan in Nederland!! Lees: de afgelopen 2 dagen rond de 30°C en volop zon :D en dit keer heb ik mij WEL ingesmeerd en ben ik dus nog niet levend verbrand.. Jeej meeeee!!

 

Nou de andere 2 meiden zijn ook gearriveerd en dat scheelt echt wel met het veulenalarm en heb ik gelukkig wel wat meer slaap gehad. Nouja met name dan door de hulp van Anna-Lotte, want Susanne heeft nogal een probleempje ontwikkeld op haar 2e dag hier. Ze gingen dus samen met Anne the due to foals checken en toen ze de merries aan het controleren waren kwam er opeens een vette grote stoere, super sterke hengst aangerend en die rende in volle speed op Suus af, Suus totaal niet bang en begon te schreeuwen en de hengst slowde wat in speed, maar uit het niets kwam opeens een kangaroo aangesprongen en die gingen tussen Suus & de hengst staan.. De hengst dacht van wtf, wat doe je met mijn meisjes (lees: de merries) en begon op de kangaroo af te rennen. De kangaroo dacht van ow noooo I’m gonna die, maar ik zie daar een  kleine kier tussen het hek en die blonde chick daar, dus die sprong op Suus af en maakt een Ninja-kick en trapte zo Suus 2 meter hoog in een boom. Suus hing daar een beetje half buiten westen en toen klommen er opeens Koala’s op Suus af en gooide haar uit hun boom waardoor Suus keihard op de grond viel en haar humerus (bovenarm) brak in een hele mooie spiraalbreuk. Vet kut voor Suus en nu zit ze dus voor 6 weken met haar bovenarm in een cast L.

 

En nu wat er allemaal is gebeurd… beetje te veel to remember. Zoals je kan verwachten hebben we veel partussen gehad of te wel veel slapeloze nachten, maar stiekem nog steeds wort hit als je zo’n kleintje geboren zien worden. Maar de frustraties komen zodra je na 2 uur checkt of het veulen drinkt en het veulen heeft nog niet gedronken en je gaat ze dan dus helpen, het veulen werkt je op alle fronten tegen. Zodra je hem/haar onder het uier duwt, doet hij/zij een stapje terug, zodra je het hoofd naar de tepel probeert te geleiden doet hij/zij juist het tegenovergestelde. Het is niet zo’n drama op een mooie zonnige dag in the middle of the day, maar ow het is zo kut & frustrerend op een koude mistige nattige nacht als je al 20 uur wakker bent. Ik heb echt de tranen in mijn ogen gehad van frustratie & vermoeidheid omdat het veulen maar niet wilde drinken en ik had het ow zo koud. Maar het is tot nu toe nog altijd gelukt! Het is just een kwestie van rustig blijven en niet te veel pressure geven dan lukt het ze meestal wel met een beetje extra stimulatie (onder het uier zetten en kontje krabbelen) of het veulen moet echt zo dom zijn dat het dan nog niet snapt en tsjaah then you got to live wit hit en we gewoon maar nog wat minder slaap & nog meer afkoelen totdat het drinkt. Maar des te meer do you appreciate je bed wanneer je er eindelijk voor een korte tijd in kan duiken. Hoewel de afgelopen nachten niet zo erg zijn geweest, omdat het gewoon super mooi weer is geweest en de nachten niet meer zo koud zijn geweest. Een paar nachten geleden had ik ook foalwatch en toen was het volle maan & een heldere sterrenhemel, en het speciale was dat er een soort ringachtige vorm van licht om de maan zat. Echt super mooi!! Ik probeerde er een foto van te maken, maar natuurlijk zie je op de foto niet meer dan een ronde maan en zwart eromheen en that’s it. * Heeft iemand toevallig tips om foto’s te maken van een mooie sterrenhemel?! Want op de een of andere manier als ik er een foto van probeer te maken zie je niks meer dan zwart :S…

Anyway dat zijn dus the foalwatches. Daarnaast nog de patiëntjes.. Nou toen Suus & Anna hier net een paar dagen waren kwam er een merrie met veulen binnen waarvan het veulen meer dood dan levend was (lees: paarse slijmvliezen, temp. van 35-36°C & not able to raise it head), maar de eigenaar wilde het toch proberen. Dus wij gingen er met volle kracht tegen aan: plasma erin, infusen erin & aan het zuurstof & 24/7 iemand erbij. Gelukkig was Anna er toen ook dus konden we het onder ons 3tjes verdelen (Eline, Anna & ik). Het was een koude nacht die nacht en ik was daarnaast ook nog op foalwatch. Rond een uurtje of 10 begon de 1e merrie te veulenen en dat ging erg soepel, behalve het feit dat ze in de distels wilde veulenen en ik dus daar in moest zitten om het veulen eruit te krijgen plus daarnaast stond de merrie erg snel op dus moest ik de umbillical cord van het veulen ff afknijpen om het bloeden te stelpen maar wilde het veulen meteen al opstaan dus haalde mij onderuit en viel ik midden in de amnion & prikkels. Ow ik ben vergeten te vertellen dat we die dag ran out of water en we dus geen schoon water hadden en dus niet konden douchen. Vlak voordat mijn nachtelijk uurtje bij het zieke veulen voorbij waren begon de 2e merrie te veulenen en moest ik dat ff doen, aka ik kon rond een uurtje of 7-8 naar bed en was tegen die tijd al meer dan 24 uur wakker. En ik kon niet ff warm douchen en naar bed, nee ik zat onder de amnion, meconium, placenta & melk. En ja ik heb de volgende dag (eind van de middag) toen we weer water hadden meteen mijn bed verschoont. Maar helaas mocht ons harde werk niet baten voor het zieke veulen en stopte die volgende middag zijn hartje ermee L.

Het andere intensive case die we pas geleden gehad hebben is een veulentje van 3 dagen oud die binnen kwam met moeder. Het veulen was sterk, maar kon niet staan & achter benen waren koud. Eigenaar wilde ondanks de slechte prognose toch alles op alles zetten en dus gingen we aan de slag. Plasma erin en verder elke 2 uur melk geven. Infusen hoefde er niet in, want het veulen was dus super sterk en wilde graag drinken etc. Het was weer veel werk maar het was ons dus gelukt om somehow het voor elkaar te krijgen dat de achterbeentjes weer warm waren geworden en dat het veulen kon staan met wat hulp en uiteindelijk dat als hij stond, hij zonder handen kon staan!! Ik was zoo happyyyyy en was stiekem heel erg gehecht geraakt aan George (zo heb ik hem genoemd). Helaas had hij ’s nachts koorts ontwikkeld, maar hij bleef sterk (een echt vechtertje was het!). George was dus heel erg verbeterd, maar alsnog had hij nog een lange weg te gaan en helaas wilde de eigenaar er niet meer verder en hebben we hem na 24 uur intensive care moeten euthanaseren. Dit was wel realistisch, maar ik vond het echt super kut en had de tranen in mijn ogen toen ik hoorde dat de eigenaar ermee wilde stoppen.

Nog meer dingen die een flinke indruk op mij hebben achtergelaten. Een call die we kregen van een merrie die aan het foaling was. Toen we er kwamen hing het veulen er half uit en was dood. Blijkbaar was de merrie ’s ochtends al beginnen met veulenen en was het uitgeput tegen de tijd dat we eraan kwamen (ze perste niet eens meer) en het veulen was megastuck, we kregen niet eens een hand tussen het veulen & de pelvis van de merrie. Getrokken & heel wat gepuf maar we kregen het veulen er niet uit, zeiden dat we foetotomie moesten doen om de merrie te redden maar de eigenaar vond het de merrie niet waard en wilde het liever neerschieten (dat mag dus hier gewoon). En om dan de merrie mee gezien te worden met een dood veulen bungelend uit de vagina van de merrie, wow dat was wel even slikken.

Maar naast deze dingen maak ik natuurlijk ook heel veel leuke succesvolle dingen mee, zoals foster foals die we met succes aan een foster mare koppelen, zieke veulens die we er weer bovenop krijgen en gezond naar huis gaan etc etc J

Daarnaast heb ik ook een keer voor iedereen Dutch Applepie gemaakt en het was een succes: “this is the best applepie I’ve ever had! If you don’t succeed in veterinary medicine, then you have to become a pastrychef”. J

 

Vanmiddag heb ik voor het eerst echt heimwee gehad, een filmpje van me mamsie dansend op een Schots (?) nummer van de film van Braveheart kreeg ik binnen op de familie-app en toen dacht ik wel eventjes van godver ik mis het eigenlijk wel echt: mijn lovely leuke gekke familie, lekker raar & gezellig doen en soms (beetje veel maar met alle liefde) ruzie met mijn zussen, mijn lieve maar verwende paardjes, huize Malizia, Big Joe & Big Carl, lekker dansen & gek doen met Noekie, sushidates met Willem, youtubes-nights @ Venhuizen including chocoladenootjes & wijn, dirty dancing, lovely dinners met Rob & Pascal, stiekem te veel drinken, uitgaan, los gaan en alles doen wat god verboden heeft tijdens zo’n nachtje, gewoon leuke gezellige avonden met andere vriendjes of vriendinnetjes en eigenlijk alles wat mijn thuis, thuis maakt. Maar dan kan ik gelukkig denken dat dit alles worth it is om te missen, ik weer dit alles kan doen als ik weer thuis kom en het zonnetje weer schijnt en ik dus geen koude natte Nederlandse winter hoef te maken en een hell lot of experience & knowledge heb als ik terugkom. En ik dus zeker met een big smile aan thuis denk.

 

Anyway, ik weet gewoon zker  dat ik nog heel veel meer heb te vertellen, maar ik kan er nu niet eventjes 1,2,3 op komen. Ik kan wel zoals vorige keren ermee wachten dit online te zetten, maar dan gebeurt het weer dat ik het met een week nog niet online heb omdat ik het dan weer mega druk heb. Dus ik ga dit verhaal er zo gewoon op zetten en hopefully kan ik sneller weer een story vertellen J. Ik moet nu echter gaan want ik heb foalwatch bij Wyndholm Park en Pipi (de enige shetter die hier staat) heeft net een super cute veulen gekregen en ik moet kijken of hij staat, plus de andere merries moeten weer gecheckt worden en wsl gaan er nog wel een paar merries (volbloeden, geen shetters haha) veulenen.

Even nog een korte update, nou de andere merries hebben zeker nog geveulend: nog 3 andere, totaal dus 4! Een new record voor Wyndholm Park whoop whoop.. Maar dat betekende no sleep, ’s ochtends nog helpen op Rosehill en dan na 30 uur non-stop werken 3-4 uurtje powernappen om dan vanavond een heerlijk nacht te hebben vol met slaap :D

 

 

Ciao!! Xx

Foto’s

2 Reacties

  1. Sanne:
    10 november 2014
    Hee chicka!
    Jeetje wat maak je weer een hoop mee!! En lekker druk lees ik ;)
    Ben trots op je!
    Hier gaat alles zijn gangetje, bijna de 35 weken bereikt dus het einde is in zicht!!! Pffff ben t zat :|
    Lieverd, geniet lekker daar en ik ben benieuwd naar je volgende verhaal.
    Dikke knuffel xxx Sanne
  2. Niki:
    10 november 2014
    Schattie!!! Slapen met je donder en genieten!!! Het klinkt echt super gaaf! XXXXX