alweer een maandje hier

Nou sinds ik hier alweer een tijdje ben en er genoeg gebeurt is, geef ik maar weer een update.

First thing first, wat ik zover te weten ben gekomen over Aussies:

1.       Ze zeggen vaak het woord “heaps” (geen idee of je het zo spelt, maar denk het wel) en ik had eerst dus geen idee wat dat betekende maar dat betekent dus iets zoal “veel”. En het word in vele contexten gebruikt, zoals “heaps of fun”, “heaps of thanks” en weet ik veel wat nog meer voor rare combinaties.

2.       Aussies zeggen niet alleen gewoon “hallo” als ze iemand zien, maar meestal iets van “heey, how’s it going” of “how you doing”. Niet dat ze echter zich afvragen hoe het echt met je gaat, want meestal zijn ze al weer doorgelopen of met iets anders bezig tegen de tijd dat je zegt van “I’m allright, how are you?”. En soms heb je van de mumblers er tussen zitten en dan hoor je alleen van “mumble muble going mumble”, dus dan ga ik er maar vanuit dat het iets is van hoe het met je gaat. En soms heb ik ook een beetje het idee dat ze het raar vinden als ik antwoord geef en vraag hoe het met hen gaat, met name als ik bij de kassa sta in de supermarket en de cassière zegt zo van “hi, how’s it going” en ik dan ook nog eens serieus antwoord ga geven:p

Ok en dan nu hoe het met me gaat: het gaat goed met me en ik heb het zeker naar mijn zin! De vermoeidheid van de korte nachtjes en drukke dagen is hitting me hard (een nachtje van 7 uur achter aan een stuk door slapen is een uitzondering) but I will def survive!

Het team van Rosehill Farm:

·         Anne Jacobsen: dierenarts die met name de paardenpatiënten doet (maar ook vee/rund wanneer nodig) & eigenaar van de kliniek.

·         Darren Jacobsen: man van Anne en runt samen met haar de kliniek. Hij doet allerlei stalklusjes, voert de paarden, handelt met de hengsten etc etc

·         Annemarie: dierenarts, afgestudeerd in NL en toen een veulenseizoen meegedraaid en vervolgens het zo leuk vond dat ze de NAVLE heeft gedaan en hierheen geëmigreerd is. Zij is er met name ook voor de paardenpatiëntjes, is equine dentist maar doet daarnaast ook veepatiëntjes.

·         Eline: dierenarts, Nederlands en die hier t/m begin November is om de begindrukte op te vangen totdat Suus, Anne & ik het kunnen overnemen en waarmee ik de afgelopen maand mee ben opgeteamd en mij heeft ingewerkt en waarmee ik erg veel lol mee heb gehad J

·         Claire: een heel leuke, gezellige, soms chaotische meid die Darren meehelpt op stal.

·         Annie: leuke, erg lieve vrouw die vetnurse is op de kliniek.

·         Gabby: leuk, gezellig meid, die het receptionisten-werk doet.

·         Alex: dierenarts, Aussie, nieuw op Rosehill farm. Doet eigenlijk allerlei soort patiëntjes die langskomen.

·         Nicky: ook dierenarts, doet met name GD en alpaca’s.

Het appartementje boven in the shed/boven de kliniek begint steeds meer als mijn plekje te voelen en schoner te worden plus ik ben naar de grote kamer verhuisd, waarvan dat bed zoveel malen beter ligt :P. Daarnaast begint het ook al iets warmer te worden… Erg slowly hoor, want afgelopen week was het gewoon koud, nat kutweer! Maar na een avondje met de auto verdwaald te raken in Ballarat (ik heb de koerier-skills van mijn vader duidelijk NIET geërfd :p) heb ik warme sokken & sloffen gekocht bij Target die ’s nachts mijn beste vriend zijn en mijn voetjes warm houden. Trouwens niet alleen ’s nachts, maar ook overdag tijdens de natte koude dagen.

Mijn dagen hier zijn zeker drukker geworden en ik leer veel. We zijn  zondag de 28e begonnen met het scannen van de merries en dat is zo omdat voor die tijd er niet gedekt/geïnsemineerd mag worden van het stamboek ofzoiets, vage regel maarik hoef het toch niet te begrijpen. We hebben op zondag, dinsdag & donderdag scandagen en dan insemineren we de merries op de maan-, woens- en vrijdagen. Maar dat is weer anders voor de merries die geïnsemineerd moeten worden met sperma van hengsten uit Nieuw-Zeeland, maar als ik dat allemaal moet uitleggen snappen jullie er al helemaal niks meer van. Dus laat ik het maar simpel houden, die scandagen houdt in dat ik op de zon-, dins-, en donderdagen volledig onder de stront zit en op de andere dagen ook, maar dan iets minder ;). De eerste week haalde ik het rectum leeg van de merries en voelde ik ze en scande Eline de merries (Eline is DA uit Nederland, afgestudeerd in LH en hier t/m begin november om de begindrukte met mij op te vangen). Het palperen ging steeds beter en ik kon de uterus & ovaria steeds beter voelen en deze week ben ik ook begonnen met scannen en dat gaat ook goed en word ik steeds beter in :D. Daarnaast insemineer ik ook de merries op de niet-scandagen. Dan scheuren we met opa’s auto naar het treinstation in Ballarat waar ze allemaal weten dat de Dutchies er elk jaar zijn om horsiestuff te komen halen.

Verder komen er natuurlijk ook patiëntjes binnen en daar help ik & behandel ik ook waar dat mogelijk is. Er zijn tot nu toe een grote variëteit aan patiënten geweest:  moederloze veulens die we moeten fosteren aan merrie’s, dystocia’s, placentitisen, hoefzweren, paardengebitjes, retentio secundinarium, necrotiserende vaginitis, veulens met een lage IgG die plasma moeten hebben, veulens met afwijkende beenstanden, castraties, peesschades, testikeltumoren, penistumoren, dikke en/of open gewrichten inclusief gewrichtsspoelingen, partiële kaakreceties ivm tumoren, wonden, meconiumobstipaties, zwaar gedehydreerde paarden, koliekers, droesers. En nog veel meer maar mijn hoofd is een beetje leeg want ik ben kapot moe (afgelopen week een nogal zware week gehad met zeer weinig slaap (gemiddeld zo’n 5 uur per nacht). 

Hoe mijn dagje er ongeveer uit ziet, de afgelopen weken I teamed up with Eline. Voordat de “officiële werkdag begint checken we de due to foal mares (die ik nu dus allemaal bij naam ken J) op prodromi en of ze naar de foaling pen moeten met veulenalarm en behandelen we de patiëntjes. Dan begint om 9 uur de officiële werkdag met patiëntjes, scannen van merries etc etc en dat duurt voor ons gemiddeld tot een uurtje of 19.00 (als we mazzel hebben). En dan hebben we  ’s avonds/’s nachts nog zoiets zoals het veulenalarm, dus als die afgaat: snel aankleden, “the sid” (de kliniekauto) pakken en naar the foaling pen scheuren en kijken of de merrie aan het veulenen is en dan help je de merrie met het veulen eruit te krijgen, een uur later check je of het staat (zo niet, dan help je het veulen daarmee) en weer een uur later check je of het drinkt (en zo niet, dan help je het veulen weer daarmee). Dat is dus al meerdere keren gebeurt en ik blijf het steeds een klein wondertje vinden als ik zo’n merrie dan help en zo kleintje ter wereld wordt gebracht. Deze nachten kicken er wel in, maar ach it’s worth it als je zoiets ziet :D.

De afgelopen zaterdagnachten heb ik daarnaast nog the foal-watch gedaan op Wyndholm Park, waar allemaal volbloeden staan. Kim McKellar en zijn vrouw Lizzy runnen the farm en hier staan zo’n 250-350 volbloeden waarvan er zo’n 100 afveulenen. Kim is semi-gepensioneerde DA, maar is stiekem nog volop bezig in de horseracing-business. Mijn avonden/nachten hier zien er als volgt uit: ik eet eerst samen met Kim & Lizzy en ga vervolgens naar de schuur waar ik de openhaard aanzet, een bank heb die naar hond stinkt & onder het hondenhaar zit waar ik dan op zit/lig te lezen & slapen en dan vervolgens elk uur de merries check die een veulenalarm om hebben. Het veulenalarm doet het prima hoor, maar hij vertrouwt het soms niet helemaal en het zijn nogal hele dure paarden dus hij heeft liever dat ik ze elk uur check. Zo afgelopen zaterdag een paard waard van meer dan een kwart miljoen met post-partum koliek of ik haar ff in de gaten wilde houden.. verder no pressure hoor ;). En na een slopende nacht van elk uur merries & patiënntjes checken ontbijt ik samen met ze, om vervolgens weer naar Rosehill te gaan om daar de merries te scannen op zondag en daar weer aan de slag te gaan.

Als ik een keer een avondje op tijd klaar ben probeer ik te koken, te relaxen en met gevaar voor eigen leven ben ik ook weer begonnen met hardlopen. Nou het is meer proberen om te gaan hardlopen, want ik heb gewoon weinig vrije tijd heb en kom er vaak niet aan toe. En met gevaar voor eigen leven omdat ze hier geen stoep o.i.d. kennen en ik ren langs een 100 km/h weg + daarnaast word ik regelmatig aangevallen door magpie. Ze lijken op een soort van ekster/kraai achtig iets, maken een fucking raar geluid (http://www.youtube.com/watch?v=oYEYc8Ge3nw) en zijn zeer beschermend voor hun nestje en vallen dus aan (zoiets als dit: http://www.youtube.com/watch?v=_A7Gw217EJ4).

Naast deze rare zingende aanvallende vogels heb ik ook papegaaien & kakatoes gezien, gewoon in het wild dat ze langsvliegem (echt zo vet om te zien) Oeh en daarnaast heb ik ook wilde kangaroo’s gezien!! Zo cool om te zien!! Eline & ik, een echte toerist hoor volop op de rem toen we ze zagen en proberen foto’s te maken hahaha.

Ik ben nogal druk geweest vandaar zo lang voor een nieuw verhaaltje en er is dan ook super veel gebeurt, een paar gebeurtenissen:

·         Een groep jaarlingen naar een ander weiland brengen: Josephine die de leadingmare aan het halster meenam zodat de jaarlingen zouden volgen en dan Eline & Darren in the Ute de kudde vooruit drijven. We moesten door een grote plas en natuurlijk wilde ze er niet doorheen, ik uiteindelijk de merrie er doorheen geleid waarna een paar kleintjes volgde. Ze waren nogal wild door het weer en er sprong er eentje op mijn hiel, ik ga onderuit, de merrie schrikt ervan en gaat ervandoor dus wordt Fiene zo’n 3 meter door de modder erachter aangesleurd haha maar no fucking way dat ik dat rotbeest ging loslaten. Al sleurende is het me gelukt om weer op mijn benen te komen, ik draai me om om te kijken hoe het met de rest van de kudde ga en zie Eline & Darren achter een groepje aanrennen die liever door het hek wilde springen dan door de plas. Hilarisch om te zien.. Uiteindelijk gelukt om de hele kudde naar een ander weiland te krijgen hoor, maar jeetje wat baal ik ervan dat ik niet een go-pro camera op had ofzo om mij zien modder te happen en meegesleurd te worden. Ik was nat, koud en onder de modder maar ik kon alleen maar lachen haha.

·         Eline & Fiene gaan proberen een merrie met veulen uit een groot weiland te jagen met de Ute, Darren fikst dat zo dus wij dachten dat wij dat ook wel konden… Niet dus. De merrie liep gewoon om de ute heen en keek ons aan van wtf zijn jullie nou weer aan het doen, stelletje amateurs. Dus wij proberen Darren na te doen en hoe hij schreeuwt, maar dat werkte niet want ze rende een stukje, stopte dan en draaide zich om. Toen had ik het geweldige idee om op de back of the Ute te staan en dan zodra de merrie stopte, dat Eline dan de auto zou stoppen, ik eruit zou springen en de merrie snel naar voren jagen voordat ze zich om kon draaien. Zoals jullie vast ook al denken klinkt dat als een best wel aannemelijk plan, dus plan in uitvoering gebracht. Merrie rennend langs het hek, merrie stopt, ik iets te enthousiast en spring uit the ute nog voordat Eline was gestopt met rijden, ik ga flatface on the ground en de merrie loopt langs me heen en ik zweer dat ze me uitlachte. We pisten echt bijna in onze broek van het lachen en toen belde Darren op en vroeg al lachend of we wat hulp nodig hadden. En natuurlijk heeft Darren de merrie & veulen binnen 2 minuten uit het weiland, terwijl wij al 30 minuten zonder succes aan het aankloten waren geweest.

·         Hoe Darren merries uit de weide jaagt: al scheurend in the Ute en schreeuwend. Hilarisch om daar bij te zijn en door de auto geslingerd te worden. Zie het filmpje!

·         Voor 10 oktober hebben Eline en ik een nieuwe traditie ingevoerd, dan is het namelijk Rosehill farm Pancake Day en hebben we Dutch Pancakes for lunch. Dat hield in dat Eline en ik die dag ervoor tot 1 uur ’s nachts ± 50 pannenkoeken hebben gebakken tussen het checken/behandelen van de patiëntjes door en iedereen de volgende dag er heerlijk van heeft gesmuld J

·         Eline en ik zijn ook een vrijdagnacht gaan stappen in Ballarat. We hebben onze ogen uitgekeken.. Het was een beetje vet-inn gehalte maar dan erger :p De meiden kleden & gedragen zich als sletjes, het zijn echt net Engelse en lam dat ze waren. De mannen waren niet de Aussie hunks waar ik op gehoopt had, maar zijn boeren of uni-guys, waarvan de uni-guys van de smalle korte stropdassen droegen.. Zag er niet uit.. Ik heb ff research gedaan bij een jongen en het is dus common dat de meiden zich als sletjes gedragen en dan ongeïnteresseerd doen als een jongen op ze afstapt en die korte smalle stropdassen is blijkbaar the fashion hier, toen ik zei dat ik het niks vond en zelfs fugly was hij een beethe op z’n pik getrapt hihi. Maar Eline & ik hebben een erg leuke avond gehad, hebben veel gelachen en gedanst.

·         Ik heb al 2 mental breakdowns gehad door de exhaustion & lack of sleep, maar dat duurde dan niet langer dan een avondje met enkele huilbuien en lieve woorden van mijn mamsie.

·         Ik ben verliefd geworden op mister handsome :D een super lief schattig shetlanderveulen die kwam met een dik gewricht, die we hebben gespoeld. Helaas heb ik nu nogal last van liefdesverdriet, want na 1,5 week liep hij weer op 4 beentjes en was het gewricht weer normaal en moest ik hem laten gaan :’(.

·         De zon is hier veel feller dan in Nederland!! That I had to learn the hard way. Ik dacht namelijk tijdens een rustige middag op een zonnige dag (24 graden) een uurtje in de zon een boekje te gaan lezen, niet ingesmeerd ofzo want in NL deed ik dat ook gewoon zonder zonnebrand. Natuurlijk was ik met een uur gelijk keihard vebrand :p maar gelukkig ben ik erachter gekomen dat in de zon zitten zonder me in te smeren geen goed idee is op een dag waar het “maar” 24 graden is en niet wanneer het hier volop zomer is en het de 40 graden haalt.

Ik heb eigenlijk nog veel meer te vertellen, maar wat ben ik alweer semi vergeten plus dan zou het bovendien een nog langer verhaal worden. Dus ik ga proberen mijn volgende verhaal wat sneller te schrijven zodat jullie niet weer zo’n ellendelang verhaal krijgen.

Liefs,

Fiene